आज एक स्वप्नफ़ुल स्वप्नातच तिज बोले,
तरल त्या पाकळ्यावर झुलवी तिज हिन्डोले,
जोराच एक झोका गगनी घेउनी गेला,
दिसे तिज स्रुष्टी सारी सजली तिज पाहाया,
अचंबित ती झाली समजेना काही तिला,
मज वरी ही स्रुष्टी फ़िदा असे मी काय केले?..
स्वप्नफ़ुल म्हणे तिला स्वप्नपरी अमुची तू,
विविधरंगी स्वप्नान्ची केलीस ही उधळण तू,
रोज नवे क्षितीज इथे ..
रोज नवा सुर्य इथे..
पाहिले तव चक्षुन्नी रोज एक चित्र नवे..
गायिले तव मुखाने रोज एक गीत नवे...
हर्शिली मग स्वप्नपरी हात तिने फ़ैलविले,
अम्रुताचे थेम्ब तीने स्वप्नफ़ुलान्वर उधळीले,
सुगंधीत फ़ुले झाली, मोहरले अंग अंग,
तसाच फ़ुलला जिवनधागा नवे नवे जिवन तरंग
--स्नेहा
No comments:
Post a Comment