तुझी त-हा

नसतानाही असण्याची तुझी त-हाच आगळी,
भुलले मी सख्या अशी..तुझी ओढ वेगळी

नसतोस ना तू पहाटेच्या गारव्यात..
तरी शिरशिरी कशी येते अंगात..

नी असतोस का तू पहाटेच्या लालीत..
भेटतोस निसर्गात..पाना-फुला-वेलीत...

तुच घोंघावतोस ना माझ्या कानी.....
वा-याच्या जोडीला तुझीच गाणी...

लपाछपी खेळताना गंमतच करतोस..
सापडतच नाहिस मला..का अस्सं छळतोस..

परवा ते फूलपाखरू परत हाती विसावलं
सोडून तुझे रंग बोटावर उगाचच स्थिरावलं.

जेव्हा येतात मेघ दाटून... पाऊस गर्दी करतो..
भिजवायला मला चिंब.. कोण सरीतून येतो..

निद्राधीन होताना.. थकून जरा पडताना...
कळतं मला डोक्यावरून मायेचा हात फिरताना..

अशा माझ्या वेड्या प्रश्नांना उत्तरं मिळत जातात..
जेव्हा कळतं.... तू नाही तुझ्या आठवणी मजसवे राहतात..

--स्नेहा