उदास जीवन

उदास होते माझे जीवन

कुठेच नव्हते आपलेपण

शोधत होती नजर कहितरी

वाटत होते यावे कुणीतरी

दिवसांमगुन दिवस जातसे

पहा पहा तो काळ जणु

भुतकाळाचे चित्र् फिरतसे

माझ्या डोळ्यापुढे जणु

आणि अचानक एके दिवशी

कुणास ठावुक कसे हे घडले

तुझे आगमन होता क्षणी मी

तुझीच होउन गेले

मन मोहरले फुलला वेल

त्याच्या सुगंधात मी न्हाले

तुझ्यासवे मग पार ही करण्या

संकटसागर तयार झाले

पण तु असे कसे केले

माझे मन तुझ्यापर्यंत नाही गेले

तु गेल्यावर उदास जीवन

पुन्हा परत आले