Saturday, June 30, 2007

एक कळीचे मनोगत


गुलाबांच्या ताटव्यात गुलाब होते खुप
लाल, पिवळे, गुलाबी,पांढरे रंगही होते खुप
कुणी घेतो फुललेला गुलाब तर कुणी घेतो कळी
तर कुणी टवटवीत गुलाब विकत घेई

का नेहमी पाहीले जाते बाह्यरुप
सुगंधाची परिक्षा करण्यात काय आहे चुक

अशीच मी एका गुलाबच्या ताटव्यात आहे
सुन्दर नसेन पण गंध माझा वेगळा आहे

माझ्या माळ्या,

पण तुही असाच का रे इतरांसारखा
द्रुष्टीला पडणारे सत्य मानणारा
माझ्या जीवनात तुला आहे अनन्य महत्व
तुच नाही का माझ्या सुगंधाचे रहस्य

मी एक खुरटे रोप होते
मोठ्या झाडांची भिती वाटायची
मग अजुनच खुरटी व्हायचे मी
त्यांच्या सावलीत दबुन जायचे मी

एके दिवशी तु आलास
माझ्या जीवनाला तु आकार दिलास
खतपाणी दिलेस मुळांस माझ्या
बळकट केलेस तनमनास माझ्या

आणि मग कळालेच नाही
या रोपाचे गुलाब झाले कधी
कळी अर्धवट फुलली
तशी फुलपाखरे आली
तु शिकवलेस त्यांना तोंड द्यायला
सांगीतलेस संकटांचा मुकाबला करायला

मग मी तुला आपलंसं टाकलं करुन
तु करशील तेच बरोबर अगदी डोळे झाकुन

नुकतीच उमललेली कळी
नाजुक असते खुळी
खुप असते हळ्वी
खुप असते भोळी

तुला फक्त एकच सांगणे आहे माझ्या माळ्या
तुझ्या सहवासात फुलल्या असतील खुप कळ्या
ह्या कळीला मात्र तुझीच आस आहे
नसेल सुंदर पण तिचा गंध मात्र वेगळा आहे

वेडीवाकडी रेष जेव्हा कागदावर उतरते


वेडीवाकडी रेष जेव्हा कागदावर उतरते
अक्षरांची तेव्हा बरसात होते
अक्षरांच्या जुळण्याने शब्दरुप जन्म घेते
शब्दांची गुंफुन माळ एक ओळ अवतरते

कधी त्या ओळीला असतो आठवणींचा रंग
कधी त्यात मिळ्तो जीवनाचा तरंग

कधी ओळीला असतो ओल्या मातीचा सुगंध
कधी असतो तिला विरहाचाही गंध

कधी त्या ओळी गातात प्रितीची गाणी
कधी त्यातुन आठवतात जिवलग कोणी

कधी ओळींतुन झडतात भावनांचे मोती
कधी त्यांना जोडुन बनतात अपरिचित नाती गोती

मग कधी चढतो त्यांना सुरांचा साज
त्यांना दिला जातो गोड आवाज

मग मैफील जमते शब्द अन चालींची
शब्द मन व्यापतात तर ताल अंतकरण
बुडतो जीव आकंठ त्या मिलाफात
कर्ण त्रुप्त होतात त्या क्षणात

वाटते की ह्रुदयाच्या खोलातुन एक आवाज येत आहे
माझ्याही भावना शब्दरुप घेण्यास आसक्त आहे

Wednesday, June 13, 2007

सुखासीन मी उधळीत रंग निघाले

सुखासीन मी उधळीत रंग निघाले
सुर्याच्या या तेजाला घेउन संग निघाले
वाटेवर माझ्या पसरीत फुले निघाले
तोडुन पाश सारे मुक्त होउन मी निघाले

संगीताच्या तालावर नाचेन आज मी
मदहोश होउन लहरीत गुंग होइन मी
नका थांबवु मला वेगात मी निघाले
तोडुन पाश सारे मुक्त होउन मी निघाले

मुक्त फुलांवर फुलपाखरु आज मी
डोलायला फुलांना आज लावणार मी
वार्याशी आज स्पर्धा करण्यास मी निघाले
तोडुन पाश सारे मुक्त होउन मी निघाले

राहणार आहे स्वप्नांच्या जगात मी
पाहणार आहे उद्याचे स्वप्न मी
डोळ्यात विश्व सारे सामावण्या निघाले
तोडुन पाश सारे मुक्त होउनी निघाले

नयनांत आज माझ्या चित्र ज्याचे आहे
स्वप्नांत सार्या त्याचेच राज्य आहे
शोधण्यास तो स्वप्नवीर आज एकटी निघाले
तोडुन पाश सारे मुक्त होउनी निघाले

ब्रम्हांडाच्या कोड्याला देईन आज छेद
मनात माझ्या वसते जगकिर्तीची उमेद
काळविवरापलिकडे जाण्यास मी निघाले
तोडुन पाश सारे मुक्त होउनी निघाले

पंखात आज माझ्या गरुडाचे बळ आहे
नखांत आज माझ्या सिंहाची ताकद आहे
मुठीत बंद करण्या जगास मी निघाले
तोडुन पाश सारे मुक्त होउनी निघाले